-
Grensgevalletje
Vakantie? Niks daarvan, om 5u stond de wekker. Deze grensovergang naar Rusland is berucht wegens de grote drukte, ingewikkelde bureaucratie en de hachelijke procedures voor Westerlingen, dus om 6u ’s ochtends stond ik voor de poort. Slim hé? Het liep uit op een faliekante mislukking. Blijkbaar was er de avond daarvoor een stuk gletsjer naar…
-
Georgië op wandeltempo
Zoals ik in Albanië al beschreef, hoopte ik nu eindelijk de wandelschoenen aan te trekken voor een paar dagen in de bergen. Mijn oog viel op de trek van Mestia naar Ushguli: een vrij bekende vierdaagse tocht door het Svaneti gebied. Zo afgelegen dat er historisch een eigen volk woonde, dat zich met honderden verdedigingstorens…
-
Onder de mensen in Tbilisi
In Tbilisi zat ik in een fantastisch hostel. Maia, de eigenaresse, heeft een paar stapelbedden in haar huis gezet en het is alsof je daar tijdelijk met haar en de maximaal 10 andere gasten samenwoont. Tijdens het verblijf kijkt ze met moederlijke zorgzaamheid naar je om, waarmee ze in reizigerskringen de welverdiende titel van Mama…
-
Waarom ben ik niet gewoon naar het Zwarte Woud gegaan?
De oneindige rij van vrachtwagens signaleerde zo’n 10 km voor de grens al dat ik in de buurt kwam. Die stakkers moeten hier zeker dagen achtereen staan wachten, lijkt me. Ik kon op m’n gemakje naar voren door zowel de vrachtwagens als de auto’s en dat verliep soepel, tot ik bij een hokje werd tegengehouden.…
-
Uncle Yaran, de offroad expert
De warme en verwelkomende interacties hebben zich doorgezet in de tweede helft van mijn reis langs de Turkse kust. Bij vrijwel ieder cafeetje was wel sprake van een praatje en een kopje chay, zolang ik zelf ook maar de juiste houding had. Google Translate draaide overuren, hoewel er hier en daar nog wel wat Duits…
-
Contrast aan de Noordkust
Aan de Zwarte Zee kust heb ik een eerste inkijkje gehad in de extremen van Turkije. Dat begon al bij de wegen: het eerste deel van de kustroute is een spectaculaire slingerweg waar je soms direct aan zee en soms op 1000m hoogte rijdt. Tegelijkertijd ligt de weg in duizend stukjes en is het asfalt…
-
Terug in de tijd
Mijn vorige verhaal eindige na het incident op de snelweg. Ik voelde me daarna niet fantastisch en kennelijk was dat te merken, want bij de eerstvolgende stop kwam er een ouder Turks echtpaar naar me toe om te vragen of alles wel goed ging. Dat denk ik tenminste, want Google Translate was tijdelijk in staking…
-
Waar verkeersregels komen om te sterven
Poeh, Istanboel is een ander beestje hoor. Ik neem alles terug wat ik heb gezegd over de voorbeeldige rijstijl op de Balkan en zal bij dezen een bos bloemen opsturen naar elke Bulgaar waar ik ooit boos naar heb gekeken omdat ie me rechts inhaalde. Met ogen in je achterhoofd en een sterke doodswens is…
-
De goede weg
Na net iets te lang in Sofia te zijn blijven hangen, snakte ik ernaar om weer te rijden. De bergen in Zuid-Bulgarije waren het volgende doel en het voelde meteen goed. Dragan en ik zijn inmiddels volledig op elkaar ingespeeld; rijden voelt net zo natuurlijk als zitten op een stoel. Volgens iedereen moet je in…
-
Een tussenstop in de stad
Sofia was in eerste instantie puur praktisch: ik moest wat zaken regelen. Uiteindelijk is het echter een interessante ervaring geworden. De eerste avond was mijn plan om vroeg m’n bedje in te gaan. Zoals je begrijpt zat ik dus tot twee uur ’s nachts in de kroeg met de hostel-georganiseerde pubcrawl. Het is fascinerend hoe…
